Flopke in Utrecht

                     

Vanmorgen in alle vroegte zijn we door een flinke sneeuwbui richting Utrecht gereden! Dat was even afzien 's morgens om 6 uur! We konden redelijk door rijden en waren ruim op tijd bij het Universiteits ziekenhuis voor Gezelschaps dieren. Flopke ondertussen kots misselijk, want ze moest nuchter blijven voor eventueel een endoscopie! Ze is gezien door dr. van Noord en na ons verhaal gedaan te hebben, werd besloten dat een echo het slimste was op dit moment. Het minst belastend voor Flopke en hij kon dan ook gelijk nog de rest van de organen zien. Uit deze echo kwam als resultaat dat er geen grote afwijkingen werden geconstateerd, naast een verdikking in de maag waarschijnlijk operatie litteken weefsel) maar wel een kleine lever. Nu weet je niet of ze hiermee geboren is of dat de lever kleiner is geworden. De bloedwaardes van onze eigen DA waren goed qua lever, maar hij wilde wat extra diepte onderzoek, dus zijn de galzuur waardes nu voor onderzoek naar het lab. Omdat er verder niet gelijk veel uit kwam is besloten haar eerst op sterkere medicijnen te zetten om te kijken wat dat zou opleveren en ondertussen wachten we de bloedwaardes af. Daar krijgen we over een dag of drie de uitslag van telefonisch en dan kunnen we gelijk overleggen, nadat we gezien hebben hoe ze reageert op de nieuwe medicijnen de komende dagen, hoe verder te gaan na die twee weken. Mocht ze achteruit gaan moesten we gelijk contact opnemen (als ze bv. ook eten gaat spugen), maar dat leek mij voor zich spreken!  

                      
Flopke heeft zich erg knap gehouden vanochtend! Toch stil moeten liggen op haar rug voor de echo, buik dat geschoren wordt en dan ook nog een student die 3 keer mis prikt voor de bloedafname.....kon hem wel wat doen! Verder ging ze echt iedere keer de hele rij met studenten af om van iedereen een knuffel te krijgen, want ze mocht lekker los lopen in de onderzoek ruimte! Zo koddig! Ze stal gelijk de show! En vlak daarna was ze zó misselijk, van dat lange nuchter blijven! Gewoon zielig, maar gelukkig mocht ze al gauw wat eten hebben van de arts, toen duidelijk was dat er verder even niks gedaan kon worden of zou worden, en hij had zelfs voer voor haar meegenomen! Nou die kon niet meer stuk bij haar! Onderweg naar huis viel ze als een blok in slaap op mijn schoot achterin de auto op de bank! Nu nog ff een tukje doen en dan lekker even gaan spelen in de sneeuw! Dat heeft ze wel verdiend! Het was een bewogen ochtend voor ons allemaal! Nu duimen draaien dat de uitslagen goed zijn! Ff spannend nog! Wordt vervolgd…

Early this morning we went in a snowstorm to Utrecht (centre of Holland) and it was still very dark @ 6.00 am! We went to the animal university hospital, as Floppy was sent there by our Vet as the meds she gave last week didn’t stop enough of the nausiousness. After telling our story and some research by the Vets in training there and consulting the chief Vet, there was decided that Floppy would get an ultra sound as that was better for her, no need of aneasthesia.  And the chief could see more of the other organs too if something might be wrong there. The ultra sound showed a small liver and you don’t know if she is born like that or if the liver has shrunk over the years. So the Chief wanted extra depth bloodwork to see if the function of the liver is correct. As the ultra sound showed no strange object in her abdomen, the Vet decided it was best for her to try first some stronger meds to reduce the fluids in her stomage and see if this helped to make her less nausea. In a day or three the results would come back from the lab and he would consult us when they were available. Then we can duscuss too how long she will need those meds. If she will get worse we have to come immediately, but that is natural! I won’t hesitate a split second!

Floppy was so strong this morning with all that happened around her and with her! Laying flat on her back, having her belly shaved for the ultra sound and later on one of the students couldn’t find her bloodvessel and placed the injection needle three times over in the worng place! It seemed like she was a pincushion! I could do him something…Grrr! But Floppy kept calm as much as she could so I was proud of her! She was so nausea while waiting on the results of the ultra sound that she almost throwed up! But the Vet was just on time with a little snack baggy of food to calm down her stomage! So she loved him instantly! She was adorable all the way! She really knew how to play all the students, walking by them and asking for hugs! She really steeled the show! On the way back in the car she felt asleep on my lap! Tired as she was from all that had happened that morning! After her nap we will go out and play in the snow for a while! She deserved that! Now all we can do is wait again till the blood results are back and we know if the liver is all right! So still a bit stressfull not knowing how and what yet!

Will be continued!